we zijn er weer met heel wat nieuwe ditjes en datjes! Een klein overzicht van al mijn avonturen in dit prachtige land van de afgelopen week;
In het weekend zijn Daphné en ik er op uit getrokken met onze fietsen! We zijn dan toch gezwicht voor de fietsen en dat heb ik mij nog geen seconde beklaagd. We hebben er al veel plezier aan beleefd en vooral aan fietsen naar de cultuurtuin om daar mijn trainingen te lopen.
Het gaat dus goed met mijn duurlopen. De cultuurtuin is enorm aangenaam en er lopen continu wandelaars, joggers en hardlopers rond. Elke keer kom ik ook wat nieuws tegen; de ene keer papegaaien; de andere keer prachtige roofvogels! Genoeg afleiding tijdens het puffen en zweten dus, want ja, dat doe je 100x meer dan in België!
Op zondag zijn we nog iets gaan drinken aan de waterkant en hebben we 's avonds onze 2 nieuwe huisgenootjes, Karen en Jonas, opgewacht. Met een uur vertraging (die vliegtuigen naar Suriname hebben iets met defecten zeker?) kwamen ze toe en hebben we hen het zo comfortabel mogelijk proberen te maken! Hopelijk hebben we hen goed opgevangen en zijn we de laatste dagen leuke gidsen geweest.
De nieuwe werkweek betekende ook volop observeren! Dat was zeker nodig, want ik had toch andere verwachtingen van het onderwijs. Ik dacht dat de jongeren hier gedisciplineerder zouden zijn en de leerkrachten veel macht en strengheid zouden uitstralen. Was dat verkeerd gedacht van mij! Het is één groot kiekenkot waarbij de leerlingen continu eten, drinken, slapen, geen notities nemen, lawaai maken, ruzie maken, door elkaar praten, opstaan om door de klas te lopen en door elkaar praten als de leerkracht hun een vraag stelt. Dat wordt een hele aanpassing, want vanaf volgende week sta ik zélf voor de klas! Het wordt sowieso een uitdaging om enkel met een bord, krijt en enkele wandplaten les te kunnen geven, maar het feit dat er continu een concert aan de gang is, maakt het héél moeilijk. Bovendien zijn het allemaal open lokalen dus je hoort niet 1 klas, maar alle klassen op de boven- en benedenverdieping. Gelukkig zijn de voorbereidingen niet zo zwaar, want het niveau stelt ook teleur. De lessen duren telkens 40 minuten, maar er wordt misschien 20 minuten effectief lesgegeven. Om een voorbeeld te geven ; de kinderen uit het eerste jaar leren nu over de spieren en hebben 2 lessen besteed aan 2 pagina's! Nu volgen er nog 2 herhalingslessen waarin al de theorie herhaald wordt en er extra opdrachten worden gemaakt én dan pas volgt er een repetitie (= Surinaamse woord voor test). Ik mag volgende week dus herhalingen geven van wat ik deze week gezien heb. Enerzijds is dat wel goed om rustig mij te kunnen inwerken en deze mentaliteit gewoon te worden, maar anderzijds had ik graag al met een nieuw hoofdstuk begonnen.
Vandaag zijn we ook een training gaan volgen samen met de leerkrachten over de broedergemeenschap waartoe onze school behoort! Ze willen de godsdienst terug meer betrekken bij de school, want uiteindelijk doneren zij het geld dat de school nodig heeft. Was me dat je reinste zever! Evolutietheorie zal volgens mij niet onderwezen worden in deze scholen, want God is de Schepper en hij heeft ons allen geschapen .... Zucht!
Morgen weet ik hopelijk mijn andere onderwerpen voor volgende week en kan ik 's avonds beginnen met het papierwerk. Op zaterdag gaan we 's avonds naar een carnavalfeestje in het centrum en op zondag gaan we wellicht een bezoekje brengen aan de zoo! Onze weekends beginnen zich stilaan te vullen met activiteiten dus de weken zullen voorbij vliegen.
Het aftellen naar de komst van mama en papa kan ook stilaan beginnen, want ik voel mij ondertussen hier thuis en heb mijn draai gevonden, maar toch is het stilletjes aan aan het doorsijpelen dat er niets beter is dan thuis! Home sweet home en België is echt zo'n slecht land niet :) Ik heb dus al heel wat bijgeleerd en dit is nog maar het begin. Wat zal er volgen? Ik ben benieuwd en laat het allemaal op mij afkomen!
Alvast, I love 'Sweeti Sranan' !
Natalie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten